Wystawy

12 Marca  (Czwartek) 2009 godzina 19

Wernisaż wystawy Szkła Artystycznego i Rzeźby w szkle  z Kolekcji Wałbrzyskiej Galerii BWA „Zamek Książ” Na wystawie prezentowanych będzie ponad 120 eksponatów Najwybitniejszych twórców  szkła artystycznego w powojennej Polsce.
na wystawie znajda sie prace min.

profesora Henryka Albina Tomaszewskiego, Ludwika Kiczury, Zbyszka Chorbowego, Jany Michulowej, Tasiosa Kirizopoulosa i innych

 

Szkło jest jedynym tworzywem, które dzięki swoim wyjątkowym zaletom, jest stawiane na równi z tak szlachetnymi materiałami jak kamień czy drewno. Z tego też względu, było ono zawsze związane z otoczeniem człowieka, nie tylko w sferze utylitarnej, lecz również jako przedmiot działalności twórczej.

Wśród wielu kierunków twórczość, szkło artystyczne jest dziedziną, która rozwijając się na pograniczu rzemiosła i produkcji przemysłowej, wymaga nie tyko inwencji artystycznej, lecz także dużego zrozumienia i zaangażowania technologicznego.

W oparciu o wielowiekowe tradycje hutnictwa szkła w regionie Sudetów, a także wysokie kwalifikacje hutników zatrudnionych w hutach naszego terenu oraz wysokie walory technologiczne szkła, od wielu lat organizuje się jedyne w Polsce warsztaty artystyczne, których domeną jest szkło. Działania twórcze objęte są patronatem Ministra Kultury i Sztuki, oraz Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Głównym organizatorem jest Wałbrzyska Galeria Sztuki BWA „Zamek Książ”. Artyści realizowali swoje projekty w Hucie Szkła Artystycznego „Barbara” w Polanicy Zdroju i Hucie Szkła Kryształowego „Violetta” w Stroniu Śląskim.

Dzieła sztuki wykonane w trakcie XVIII warsztatów pozwoliły na zgromadzenie przez Wałbrzyską Galerię Sztuki ponad 700 prac i już sama wielkość tego zbioru skłania, aby zaliczyć go do wyjątkowych w skali kraju.

Warsztaty szklarskie organizowane były pod artystycznym patronatem prof. Zbigniewa Horbowego, prof. Ludwika Kiczury, a następnie prof. Henryka Wilkowskiego. Wzięli w nich udział artyści o ustalonej renomie artystycznej popartej znaczącymi osiągnięciami, jak i młodzi przedstawiciele tej dyscypliny sztuki.

W tym kontekście artystyczne efekty plenerów są wypadkową doświadczenia, dojrzałości twórczej, pasji eksperymentatorskiej połączonej z odwagą, ryzykiem działań nowatorskich. I tak, w warsztatach brali udział wybitni artyści polscy starszego pokolenia, a także aktywizująca się twórczo młoda generacja prężna i poszukująca nowych rozwiązań technologicznych i formalnych. Należy dodać, że grono znakomitych artystów polskich uzupełniali goście zagraniczni z Węgier, Bułgarii, USA, Niemiec, Holandii, Francji, Grecji, Ukrainy, stwarzając okazję do interesujących konfrontacji i osadzając nasze rodzime dokonania na szerszym tle.

Kolekcja uzyskana z efektów warsztatów ilustruje, w sposób właściwie kompletny i reprezentatywny dorobek twórczy w zakresie szkła sodowego i kryształowego, zaś tego typu masa szklana pozwoliła na zastosowanie szerokiej gamy chromatycznej, co zapewnia ekspozycji tego zbioru walor widowiskowości i dużą urodę wizualną. Ma ona charakter poglądowy – traktowana być może jako ujawnienie potencji twórczej polskich projektantów szkła, generalne – jako wyraz kondycji tej dyscypliny w chwili obecnej.

Wielkość i rozmaitość prac składających się na zbiór szkła artystycznego, który konstytuował się na przestrzeni 18 lat, pozwala na obserwację zjawiska w różnorodnych jego przejawach stylistycznych i technologicznych oraz na śledzeniu tendencji i kierunków rozwoju tej dziedziny twórczości. Obok form naczyniowych, tradycyjnych, utrzymanych w duchu tzw. „szkoły wrocławskiej” (harmonijnie zakomponowanych o klasycznej linii, efektownej kolorystyce i powściągliwym zdobnictwie), czasem świadomie deformowanych i zaprzeczających swej funkcji użytkowej, pojawiają się formy o charakterze nieutylitarnym – dekoracyjne, można rzeźbiarskie i one zdają się dominować w kolekcji, co odzwierciedla ogólną tendencje rozwojową w artystycznym szkle współczesnym. Jednakże zarówno naczynia, jak i rzeźby szklane to prace o charakterze unikatowym — ich wyjątkowość i niepowtarzalność będąca wynikiem zastosowania techniki formowania z tzw. „wolnej ręki’” stanowi dodatkowy atut kolekcji i podnosi jej atrakcyjność.

Poziom estetyczny eksponatów, wartości dokumentacyjne i poglądowe kolekcji, naturalna uroda tworzywa szklanego podana w przemyślanej formie artystycznej są to niezaprzeczalne walory wystawy, ale nie jedyne. Ważnym aspektem jest też pokazanie umiejętności hutników zatrudnionych w naszych hutach. Tutaj należy mocno zaakcentować fakt historycznych przesłanek i tradycji lokalnych hutnictwa szkła na Dolnym Śląsku.

Stworzenie artystom możliwości kreacji twórczej w oparciu o sprawność warsztatową hutników — bezpośrednich realizatorów tych prac — to zadanie dla organizatorów Warsztatów Artystycznych w kolejnych — miejmy nadzieję — edycjach tej imprezy.

Wystawa prezentuje większość technik zdobniczych używanych w szkle artystycznym, od form dmuchanych z wolnej ręki, szkło jedno- lub wielowarstwowe do prac wykonanych techniką „pâte de verre”. Używane jest szkło sodowe, ołowiowe, optyczne, a także szkło w połączeniu z ceramiką, metalem, kamieniem. Prezentujemy prace wielu pokoleń artystów- ,,szklarzy” — od mistrzów z pokolenia najstarszego, aż do niedawnych absolwentów Wydziału Szkła i Ceramiki Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu.

Zapraszamy gorąco do zwiedzenia wystawy prezentującej niewielki fragment kolekcji Wałbrzyskiej Galerii Sztuki, mając nadzieję, ze zrealizowane w tworzywie szklanym dzieła sztuki pozostaną w Państwa pamięci.

Alicja Młodecka -dyrektor BWA „Zamek Książ”

---

powrót