Wystawy

Nurt 2010

KRZYSZTOF KIEŚLOWSKI.

ŚLADY I PAMIĘĆ.

 

KRZYSZTOF KIEŚLOWSKI. ŚLADY I PAMIĘĆ

Spuren und Erinnerungen

Signs and memory

Tracce e memoria

Lo sguardo del sé

 

wernisaż  wystawy 22 listopada  godz. 19:00

Foyer Dużej Sceny  Kieleckiego Centrum Kultury

 

Wystawa prezentuje czarno – białe zdjęcia wykonane przez Krzysztofa Kieślowskiego studenta pierwszego roku Wydziału Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej i Filmowej w Łodzi
w roku akademickim 1965/1966. Tych kilkadziesiąt fotografii stanowi wyjątkowy dokument z epoki autobusów „ogórków”, chłopięcych fartuszków szkolnych z białymi kołnierzykami, gry w „noża”… Pokazują jesienną – w deszczu i zimową – ośnieżoną Łódź z jej nowymi wieżowcami i starymi kamienicami, ciemnymi bramami, podwórzami, witrynami sklepów, balustradami balkonów i dorosłymi mieszkańcami o zniszczonych, zmęczonych – często starych już – twarzach i dziećmi o roześmianych buziach. Poruszają, przywołują wspomnienia, budzą refleksje. Fotografie te są złożonym portretem miasta, przedstawionego przez pryzmat człowieka, stanowiącego – jak pokazała przyszłość – główny temat filmowych prac Kieślowskiego. Wszystkie prezentowane fotografie są wyjątkowe
i stanowią znakomite świadectwo wrażliwości i dojrzałości młodego człowieka, znakomitego obserwatora i dokumentalisty, przyszłego reżysera filmów dokumentalnych i fabularnych, którego realizacje docenił wkrótce cały świat.

Wszystkie prace udostępione zostały przez Panią Marię Kieslowską – pochodzą z archiwum rodzinnego reżysera.

 

INFORMACJA:

Krzysztof Kieślowski. Ślady i pamięć

Wystawa zrealizowana przez Muzeum Kinematografii w Łodzi w zamierzeniu jej autorów ma być historią życia, twórczości artystycznej i „życia po życiu” jednego z największych  twórców kina polskiego.
Reżysera filmów dokumentalnych i fabularnych, scenarzysty filmowego zarówno filmów autorskich, jak i zrealizowanych przez innych twórców, autora sztuk teatralnych, reżysera pracującego dla teatru i telewizji, pedagoga, opiekuna artystycznego młodych filmowców. Także autora dokumentalnych fotografii i poezji pisanej w okresie młodzieńczym a czasami nawet aktora, który ma w dorobku kilka epizodów z drugiej strony kamery.
Artysty, którego dorobek ciągle jest oglądany, analizowany, poddawany różnorakim interpretacjom, którego myśl znajduje kontynuatorów i naśladowców w kinie polskim i europejskim.

Paradoksalnie, dziesięć lat, jakie minęły od jego śmierci, nie tylko nie zatarły jego dorobku w niepamięci, ale właśnie ta rocznica wywołała nową falę zainteresowania jego dziełem, szczególnie wśród ludzi młodych i bardzo młodych, którzy dorastają do odkrycia Kieślowskiego dla siebie.

Muzealną wystawę przygotowaliśmy  z myślą zarówno o tej publiczności, która Kieślowskiego znała i ceniła, jak i  tej, która odkrywa ją dla siebie, która oglądając wystawę poznaje bohatera.

Stąd dydaktyczny, edukacyjny charakter wystawy, jej rozbudowana warstwa informacyjna. Publiczność, jeśli zechce, może prześledzić jego artystyczną biografię zamkniętą w dokumentach, fotografiach – prywatnych i zrobionych w czasie pracy na planie, fotosach filmowych, międzynarodowych plakatach do jego filmów, dyplomach i nagrodach, jakie dostał na krajowych i międzynarodowych konkursach i festiwalach filmowych. Są wśród dokumentów  także te osobiste, rodzinne, dzięki którym widz może poznać Kieślowskiego od strony prywatnej.

Ważnym i chyba bardzo atrakcyjnym uzupełnieniem jego zamkniętej w obrazach artystycznej biografii jest autonomiczna  ekspozycja fotografii wykonanych przez niego w czasie studiów w szkole filmowej w Łodzi. Oglądając te skromne, czarno-białe fotografie mamy wyjątkową szansę ujrzenia Krzysztofa Kieślowskiego w stadium twórczego przeobrażenia z obserwatora w artystę. Zdjęcia wykonywał w Łodzi, dziewiętnastowiecznym, kilkusettysięcznym mieście przemysłowym. Pokazał Łódź taką, jaką wówczas była, pokazał a właściwie zdokumentował jej klimaty, miejsca i ludzi w niej żyjących. Wówczas, w latach 1965-66, narodził się Kieślowski jako wrażliwy i wnikliwy obserwator rzeczywistości, późniejszy twórca społecznych filmów dokumentalnych, których najważniejszym i jedynym podmiotem był zawsze człowiek.  Tak jak całej jego twórczości.

 

Cieszymy się, że zechcieli Państwo – tak jak wcześniej publiczność ponad 30 krajów na całym świecie  spotkać się z twórczością tego niezwykłego człowieka.

 

Mieczysław Kuźmicki

Dyrektor Muzeum Kinematografii w Łodzi

 

Realizacja wystawy: Studio Filmowe „Tor”, Wydawnictwo „Skorpion”, Muzeum Kinematografii w Łodzi.

Organizatorzy dziękują Pani Marii Kieślowskiej za udostępnienie archiwaliów .

Scenariusz: Stanisław Zawiśliński

Komisarze wystawy: Barbara Kurowska, Krystyna Zamysłowska

Opracowanie plastyczne: Witold Wódka, Tomasz Komorowski, Barbara Kurowska, Krystyna Zamysłowska, Mirosław Gumiński

Relacje z wystawy

---

powrót